Para harcamak..İnsanın kendinden bir şeyler gittiğini düşünmesi..Oysa sadece cebinin yavaş yavaş hafifliyor olması.Devy büyük alış-veriş merkezindeki dükkanlardan birinde saatlerdir turkuaz ile turuncu arasında kalmış ve ruhu ile çetin bir çatışmaya girmişti.Turkuaz ona yakışıyordu ama turuncu çok tatlı bir renkti.
Kısa,siyah saçları rüzgarda savrulurken aklı hala turkuaz renkli çantadaydı.Zevklerinin esiri olup olmadığını düşünüyordu.Onun için yapılabilecek en şiddetli çatışma hemen hemen alış-verişti.Aptal bir kız değildi,hatta fazla zeki.Süslü,şatafat meraklısı ya da alış-veriş manyağı..Sadece seçiciydi ve kendisi için en iyi olanı bulmaya çalışıyordu.Kardeşinin yokluğu ona hayli büyük bir azap olurdu ve bugünde öyle olmuştu.Huzursuzca bavula benzer çantasından telefonunu çıkardı.
Parmakları tuşlarda kayarcasına ilerledi ve en sonunda telefonu kulağına götürdü.
'Efendim Devy..'
'Nerelerdesin sen?!Alış-veriş yaparken beni yalnız bırakmakta ne demek?!Hemen buraya gel Agyn..!'
'Peki..Parktasın değil mi?'
'Evet..Hızlı biraz..'
Telefonu çantasına attı ve yakın bulduğu ilk banka kendini bırakıverdi.